Lichtgewicht, achterwielaandrijving, veel pk’s per liter en de volledige focus op de bestuurder. Knijp mij eens, want dat is niet een Toyota zoals we die kennen.

[ Eerst kijken, dan lezen? Bekijk de video HIER! ]

De ontwerpers van de auto hadden slechts één doel voor ogen: een auto ontwikkelen die een grote glimlach op je gezicht tovert als je ermee rijdt. Driving fun is alles, maar juist dat was Toyota een beetje uit het oog verloren in de afgelopen jaren. Terwijl de traditie er wel is, denk bijvoorbeeld aan de MR2, Celica en Supra, maar in een nog verder verleden bouwden ze ook echte rij-ijzers zoals de AE86, de S800 en de wonderschone en zeldzame 2000GT. De afgelopen jaren leek Toyota alleen bezig met hybrides en kon je als autoliefhebber de Toyo-dealer gerust overslaan in de zoektocht naar een sportievere auto. Maar dat is nu in één klap verandert: de GT86 is gearriveerd en ik kan je nu al verklappen dat deze Toyota de moeite waard is.

De 2+2 sportcoupe heeft achterwielaandrijving, een hoogtoerige atmosferische motor, een laag zwaartepunt, is relatief licht en heeft een gewichtsverdeling van 53:47. Als rechtgeaarde autoliefhebber weet je dan genoeg.

Een atmosferische motor biedt tijdens sportief gebruik het voordeel dat de vermogensafgifte meer lineair is en veel beter te doseren. Zelfs moderne turbo motoren hebben nog altijd iets van een turbolag en leveren te snel te veel koppel. De tweeliter boxer uit de GT86 heeft dat probleem niet, maar wel weer het tegenovergestelde probleem: het maximum koppel van 205 Nm wordt pas heel laat (tussen 6400 en 6600 tpm) geleverd. Onderin mist de “oomph” die we van turbomotoren gewend zijn. Goed te doseren dus, maar grote porties koppel en vermogen zitten er niet in.

Dat je in de GT86 naar meer vermogen verlangt is indirect ook een compliment voor het chassis. Desondanks ging Toyota niet voor de maximale grip, want dat is nog steeds geen garantie voor pret achter het stuur. Geen overdreven brede banden dus, maar een relatief bescheiden maatje 215 en dan ook nog eens van modale komaf. Toyota’s redenering is dat als je er echt mee gaat racen je wel een extra setje velgen met circuit geëigend rubber meeneemt. Een complete set van vier banden past met bank plat precies achterin de kofferbak, een klein detail die aangeeft hoe serieus Toyota de missie nam om de GT86 te ontwikkelen.

De boxermotor met tegengesteld werkende cilinders is lager dan een lijnmotor en mede daardoor kon het zwaartepunt laag blijven (460mm). Heel laag, lager bijvoorbeeld dan de Porsche Cayman (482mm) en bijna vergelijkbaar met exoten zoals een 911 GT3 (446mm) of een Ferrari 360 Modena. Het maakt dat de GT86 makkelijk van koers verandert, insturen gaat zonder vertraging door de massatraagheid van een zware en hoge carrosserie. De GT86 komt het beste tot zijn recht op plekken waar de stuurman een verschil kan maken in de bereikte snelheid. Dat geldt op het circuit, maar ook op de bergwegen rond Barcelona. Daar kwam ik er wel achter dat je de GT86 ongelofelijk op zijn donder moet geven om er het maximale uit te halen. Met vrouw en kinderen zou je een bocht in de vierde versnelling nemen, als je alleen in de auto zit en er zin in hebt zou dat de derde versnelling zijn. En in de GT86 doe je die bochten in de tweede versnelling, waarbij je tegen de toerenbegrenzer aanstuiterend de bocht uit accelereert. Of je kiest toch voor de derde versnelling, maar houdt een hogere snelheid aan dan wat je hersenen vertellen dat verstandig is. Alles om de boxermotor op stoom te houden, maar ook te ervaren dat de GT86 meer kan dan jij verwacht. Knokken voor die ideale “ronde” om croissants te gaan halen in het dorp in het dal, dat is waar de GT86 over gaat. Autorijden in de puurste vorm.

Door de compacte carrosserie is de GT86 relatief licht, de versie met handbak legt 1205 kg in de schaal, de versie met automaat is 23 kg zwaarder. De power-to-weight ratio is daarmee OK, maar ook niet meer dan dat: iedere PK moet 6 kg voortslepen. De topsnelheid is 226 km/u en de sprint naar de 100 duurt 7,6 seconden, waarden die een beetje diesel gezinsbak ook zonder knipperen op de klok zet. We kunnen het gebrek aan power niet helemaal wegwuiven, maar de GT86 maakt wel heel duidelijk dat veel vermogen ook niet alles is.

Concurrentie
Voor de prijs van 39.990 euro zijn er talloze begeerlijke en minder begeerlijke automobielen binnen handbereik, maar het is heel lastig om een directe concurrent voor de GT86 aan te wijzen. De Scirocco, Megane en RCZ zijn ook sportieve coupes, maar zijn allemaal voorwielaangedreven. De BMW Z4 en Hyundai Genesis hebben wel RWD en zijn fractioneel duurder, maar deze zijn beide veel zwaarder en veel minder op sportiviteit gericht. Het is niet louter de achterwielaandrijving die een auto tot een fijne rijmachine maakt, de Megane RS bewijst het tegendeel en in een BMW (of Mercedes) met standaardonderstel en basismotorisering valt ook niet echt veel lol te beleven.

De perfecte auto is de GT86 ook weer niet. Als gezinsman (M/V) kan je nog wel wat koters op de achterbank kwijt, maar zodra die naar de lagere school gaan, zal de discussie over ruimte versus de lol die papa (of de schaarse mama die van sturen houdt) sterk oplaaien. Minpuntjes zijn er ook voor het geluid, de GT86 klinkt geinig voor een viercilinder, maar de boxer motor klinkt ondanks (of wellicht wel dankzij) de Sound Creator niet echt als een boxer. Het roffeltje ontbreekt, ondanks de sound engineering die Toyota toepaste zou ik de ingenieurs dus nog even aan het werk zetten. Incidenteel was er ook een naar vibratie bij hogere toerentallen, alsof er al iets stuk was.

Meer vermogen staat ook hoog op het wensenlijstje, maar het lijkt me heel sterk dat Toyota samen met ontwikkelingspartner Subaru daar niet allang mee bezig is. Een versie met 250-300 pk zou fantastisch zijn en als ze in het Japan echt op hun heupen krijgen, dan doe ik nu ook vast het verzoekje voor een ultieme GT86 met een vermogen royaal boven de 300 pk.

Of de GT86 in Nederland een hardloper qua verkopen gaat worden, valt te bezien. De vanafprijs (vanaf 1 juli) is 39.990 euro en dat is voor de Nederlandse autokoper geen kattenpis. Bovendien hebben we veel minder een trackday cultuur en veel minder spannende wegen in de gemiddelde achtertuin liggen dan in andere landen. Toch verdient de GT86 een plaats op de shortlist van de Nederlandse autoliefhebber. De rijbeleving is zo puur en zo anders dan al andere auto’s die je in deze prijsklasse kunt kopen. Het hele concept is ook zo gaaf dat als er een Alfa Romeo badge op had gezeten de kopers in slaapzakken voor de deuren van dealers zouden liggen. De Toyota badge roept die begeerte (zeker na het muesli-offensief van de afgelopen jaren) minder op. Het is precies ook de missie die de GT86 heeft gekregen en wat dat betreft: missie geslaagd. Wat een gave auto. FILMPJE!

bron foto en tekst: autoblog.nl