Le Mans 2012 zit erop. Zonder finish voor Toyota. Toch overheerst bij ons een soort euforie. Euforie omdat onze coureur Anthony Davidson zijn enorm zware crash met zijn auto kan navertellen. Euforie omdat we zelfs een tijdje aan kop reden. En euforie omdat we héél veel geleerd hebben.

De start van Le Mans was voor Toyota indrukwekkend. Op een gegeven moment voerden we met de Toyota TS030 HYBRID nummer 7 zelfs het veld aan. De schrik was bij de andere teams merkbaar: dat hadden zij niet verwacht. En wij eerlijk gezegd ook niet. Maar ons enthousiasme kreeg een enorme opdoffer toen even later onze bolide met nummer 8 in de flank werd geraakt door een (te vroeg terugsturende) auto uit een langzamere klasse.

De auto van Anthony Davidson werd – rijdend op topsnelheid – als het ware gekatapulteerd, maakte in de lucht een salto mortale en kwam in de Mulsanne-bocht tegen een stapel banden tot stilstand. Dat hiermee het Le Mans-avontuur voor de Toyota met nummer 8 over was, was in één klap duidelijk. Letterlijk.

Wonder boven wonder is het chassis van de gecrashte TS030 nog intact en kan coureur Anthony Davidson het avontuur navertellen. ‘Ik heb mij beter gevoeld, dat mag duidelijk zijn’, vertelt Davidson die met twee gebroken rugwervels in het ziekenhuis ligt, in ieder geval tot woensdag aanstaande. In het midden van mijn rug voel ik de pijn. Dat is het enige, dus ik mag van geluk spreken. Het goede nieuws is dat artsen zeggen dat ik volledig kan herstellen.’

Op het moment dat Davidson remde om de Mulsanne-bocht in te gaan, ging het mis. De Ferrari die hij aan de rechterkant inhaalde, kwam onverwachts naar rechts en raakte de veel snellere Toyota linksachter. ‘De auto begon meteen te spinnen en vloog toen ondersteboven de lucht in’, vervolgt de onfortuinlijke coureur. ‘Het voelde alsof ik in een op hol geslagen vliegtuig zat. Ik herinnerde mij hoe hard ik reed en hoe dichtbij de barrière van rubberbanden was. Die bewustwording was voor mij het allerergste gedeelte van de crash. Toen de auto met een enorme klap op zijn wielen terechtkwam, voelde ik een verschrikkelijke pijn in mijn ruggengraat. Mijn ogen waren gesloten. Beide handen had ik aan het stuur. Een halve seconde hierna crashte de auto in de barrière van rubberen banden.’

Toen Davidson direct na de crash zijn ogen opende, realiseerde hij zich dat hij nog leefde. ‘Ik had nog gevoel in mijn lichaam en kon mijn voeten bewegen. Alles werkte nog. Ik besefte dat ik beter in de auto kon blijven – vooral vanwege mijn rug – maar toch wilde ik eruit. Noem het paniek, claustrofobie, ik moest en zou uit de auto komen. Toen ik eenmaal uitgestrekt naast de auto lag, kwam het medische team.’

Positief

Ondanks zijn verwondingen, kijkt Davidson ook positief terug op de race. ‘We wilden laten zien dat we de snelste konden zijn. Dat is gelukt. De kwalificatierace verliep uitstekend, het is ons gelukt de Audi’s uit elkaar te drijven en zelfs een tijdje aan kop te rijden. De fans kunnen tevreden zijn.’
De Toyota van Davidson haalde op een gegeven moment in de race een snelheid van 330,1 km/uur: de allerhoogte van het deelnemersveld.

De Toyota TS030 met nummer 7 moest vanwege een motorstoring na ruim tien uur de race verlaten. Wat we aan de wereld hebben kunnen laten zien, is dat de TS030’s snel zijn. En over een oersterk chassis beschikken. Het Toyota team gaat vol vertrouwen de volgende race tegemoet: de 6 Uur van Silverstone op 26 augustus. Overigens is Audi op nummer 1, 2 en 3 geëindigd. Dat ze ook niet nummer 4 bezetten is te danken aan wagen met nummer 12. Uitgerust met een benzinemotor van … Toyota.

bron: blog.toyota.nl