Toyota wil een nieuw sportief label neerzetten in Europa en dit is hun eerste wapenfeit. Moet de gevestigde orde zich zorgen maken?

We hebben Renault Sport, we hebben OPC, we hebben By Peugeot Sport en zo kunnen we nog even doorgaan. Toyota heeft ook een sportief label en introduceert dat nu in Europa met deze Yaris: maak kennis met Toyota GR. En nu hoor ik jullie denken “Waar zijn die M en die N gebleven dan?” en dat snap ik. Laat me het uitleggen.

De aanduiding ‘GR’ staat voor Gazoo Racing. Dat is het sportieve label dat Toyota op haar modellen zal gaan voeren. Als de toevoeging ‘MN’ te vinden is op de kont, dan heb je te maken met iets exclusiefs. Dat staat voor ‘Masters of Nürburgring’ en is een gelimiteerde oplage. Zo ook in geval van deze Yaris GRMN: er worden er 400 gebouwd voor Europa en 200 voor Japan. En that’s it. Wil je er één kopen? Dan ben je te laat om €46.500 euro over te maken, want ze zijn verkocht. Vijf stuks komen er naar Nederland, maar ook de andere 595 auto’s zijn verkocht. Nou ja, er zijn er stiekem nog 22 gebouwd, maar dat zijn auto’s die voor demonstratiedoeleinden gebruikt worden, zoals de persreis waar wij aan deelnamen. Die 22 auto’s zullen wellicht verdwijnen in privé-collecties van Toyota-bazen of bij gretige werknemers, maar nooit aan consumenten verkocht gaan worden.

Onder het label ‘GR’ (dus zonder ‘MN’) zullen auto’s verkocht gaan worden die niet gelimiteerd zullen zijn in oplage. Deze auto’s zullen ook iets minder extreem zijn. Vergelijk het maar met Audi S en RS, waarbij RS niet onbeperkt verkrijgbaar is en S wel.

Maar laten we het eens over deze Yaris GRMN hebben, want het project verdient enige uitleg. Toyota besloot twee jaar geleden om in het WRC te gaan deelnemen met een auto gebaseerd op de Yaris. Dat zijn imago-zaken die de gemiddelde marketing-afdeling maar wat graag uitbuit en dus werd er een case opengezet door de bazen van Toyota: bedenk hoe we dit kunnen aanpakken met de Yaris. Mensen mochten ideeën aandragen en uiteindelijk was het idee van de Belg Stijn Peeters degene die gerealiseerd zou gaan worden. Kort samengevat: we nemen een 1.8, schroeven daar een supercharger op, hengelen er de luchtinlaat van een Land Cruiser en de brandstofpomp van een Lexus IS F op, pakken nog wat andere passende spullen uit de rekken en we kijken waar we uitkomen.

Twee jaar later is het resultaat de Yaris GRMN. Een Yaris zoals je die nog nooit gezien hebt. De 1.8 onder de kap levert dankzij de supercharger 212 pk en 250 Nm koppel en is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Waarom geen automaat? Omdat dat niet hoort in een auto die ‘fun to drive’ moet zijn. Ook de supercharger werd deels om die reden gekozen. Een supercharger heeft namelijk een betere gasrespons doordat deze direct door de krukas wordt aangedreven en lucht van buiten de auto in de motor forceert. Dit in tegenstelling tot een turbo, die druk moet opbouwen met uitlaatgassen die vervolgens gebruikt wordt om extra zuurstof de motor in te pompen. Beide systemen hebben hun voor- en nadelen. Nadeel van een supercharger is bijvoorbeeld dat hij minder efficiënt werkt (extra belasting voor de krukas) dan bij de turbo (die uitlaatgassen gebruikt) en dat een supercharger meer effect heeft bij hoge dan bij lage toeren. Maar dat zorgt er wel voor dat je als bestuurder harder moet werken en dus meer betrokken wordt bij het rijden. Helaas zorgt het ook voor een hogere CO2-uitstoot en zie daar de reden voor die belachelijke prijs van €46.500 euro. Zelfs als je een Clio R.S. of 208 GTi helemaal volhangt kom je niet aan dat bedrag waarschijnlijk. Maar goed, het stukje prijs hebben we al behandeld: de Yaris GRMN is uitverkocht.

Qua uiterlijk mag er geen twijfel over bestaan: stoer op z’n BBS wielen, dik in de bumpers, vol met stickers en met een centraal geplaatste uitlaat: dit beestje is serieus. Ook het interieur laat weinig te raden over. Hoewel het dashboard redelijk standaard Yaris is, zijn er stevige racekuipen en een GT86-stuur om je er ten alle tijde aan te herinneren dat je in iets speciaals zit. De zit is een tikkeltje aan de hoge kant en het stuur staat een beetje vlak, maar dat is puur een gevolg van het feit dat Toyota te maken heeft met typegoedkeuringen van de normale Yaris. Die is ontwikkeld om maximaal een slordige 100 pk te hebben en mensen met Nordic Walking-stokken naar de Veluwe te rijden, vergeet dat niet.

Tijd om te gaan rijden. Met een druk op de startknop komt de GRMN tot leven. Ook de soundtrack laat er geen twijfel over bestaan: de Yaris GRMN is serieus. Een donkere grom, tikkeltje onrustig zelfs zo bij een koude start, alsof de Yaris probeert te zeggen: pas op, ik ben een beest. De koppeling voelt zoals je die in iedere andere Yaris zou verwachten: lichter dan je bij een hot hatch verwacht. Maar hij werkt prima en het zorgt bovendien dat het makkelijk wegrijden is.

De introductie vindt plaats in en om Barcelona, dus we moeten eerst even de stad uit. De Yaris voelt vlot, maar in stadsverkeer mag je niets minder verwachten. Straks, in de heuvels van Catalonië, zal de GRMN zich moeten bewijzen. Dan kunnen we die toerenbegrenzer gaan opzoeken en kijken wat deze Yaris in zich heeft.

Als we eenmaal door de heuvels rijden, merken we dat de Yaris zich ook in de bochten erg goed gedraagt. Stijn Peeters zal me later die dag vertellen dat ze de Toyota zo veilig mogelijk moesten houden, maar dat ze met het ontwikkelteam toch wel gezocht hebben naar een iets sportievere wegligging en bochtengedrag. Zodoende is de Yaris best een beetje los van achter. Zonder zenuwachtig of snappy te zijn, beweegt de achterkant op voorspelbare wijze mee bij het hard inremmen van een bocht. Leuk, speels, maar zonder gevaar. De traction control heeft trouwens twee standen: ‘Aan’ en ‘Uit’ zoals het hoort. Geen suffe sportmodus of eindeloze variaties: veilig als je het wil, uit als je daar behoefte aan hebt. De auto gedraagt zich dan zo voorspelbaar en leuk dat ik ‘m eigenlijk de hele dag uit heb gelaten.

Halverwege onze route ligt het bij de vaste kijkers inmiddels bekende circuit Parcmotor Castelloli. We waren er onder andere al eens met Seat en Volkswagen, tevens werd de GT86 destijds op deze baan geïntroduceerd. We mogen er met andere Yaris GRMN’s even losgaan. Daarbij krijgen we auto’s mee die op semi-slicks staan. Banden die niet gehomologeerd zijn voor gebruik op de openbare weg in Europa, maar die vergelijkbaar zijn met andere semi-slicks die dat wel zijn. Het transformeert de Yaris GRMN een beetje.

Uiteraard heb je met deze banden veel meer grip en dus is het makkelijker spelen. De semi’s zijn eenmaal op temperatuur echt lekker plakkerig, wat de auto met name bij het insturen nog iets stabieler maakt. Daarmee wordt hij ook iets minder speels, eigenlijk verliest hij er heel iets karakter mee. Maar voor je rondetijden is het natuurlijk goed en dat is de reden dat Toyota het laat zien: met semi’s is dit op het circuit een prima auto en uiteraard zullen er een paar eigenaren zijn die dat gaan proberen. Ook niet onbelangrijk: semi-slicks gaan op het circuit veel langer mee, terwijl straatbanden na een paar ronden echt stuk kunnen gaan en in ieder geval in performance veel minder worden.

We gaan daarna nog even terug de weg op en eerlijk gezegd vind ik de Yaris GRMN daar leuker. Circuit rijden is leuk, maar lekker doorhalen op bergweggetjes is nog leuker. Fijn daarbij is dat de mannen van Gazoo Racing niet voor de allerbeste cijfers zijn gegaan: ze hadden de auto makkelijk zo kunnen afstellen dat hij de meeste pk’s en Nm’s had gehad, maar dan was hij ook zenuwachtiger geworden in z’n vermogensafgifte. In plaats daarvan kozen ze voor drivability: een goede balans tussen performance en rijplezier. Niet proberen de cijferrace te winnen, maar de breedste glimlach op het gezicht van de berijder als doel. Daarmee hebben ze een auto gemaakt die het de gevestigde orde (lees: de 208 GTi by Peugeot Sport) moeilijk had kunnen maken, ware het niet dat de GRMN uitverkocht is. Hadden we trouwens al gezegd dat de Yaris GRMN uitverkocht is?

Gazoo Racing wilde een visitekaartje afgeven: wij kunnen van een saaie Yaris een écht leuke auto maken. Missie geslaagd. De volgende uitdaging is echter van een heel andere aard. Gazoo Racing zal nu moeten laten zien dat het de competitie aankan met de gevestigde orde, tegen vergelijkbare prijzen en zonder gelimiteerde oplages. De eerste stap is succesvol gemaakt, maar de race begint pas net. Desalniettemin ben ik hoopvol voor Toyota: als ze dit al kunnen fabriceren in twee jaar tijd, dan ben ik benieuwd wat een auto met een meer gebruikelijke ontwikkeltijd van pak ‘m beet drie á vier jaar te bieden heeft. Tot die tijd zal ik (en zullen jullie) ermee moeten leren leven dat de kans om ooit een Toyota Yaris GRMN te bezitten ongeveer 1 op 600 is. Of 1 op 300 als je een linksgestuurde wil.

Bron: autoblog.nl