Het SUV-gamma van Toyota verwelkomt een nieuw topmodel dat zeven zitplaatsen combineert met een hybride aandrijfgeheel. AutoWereld doet de test met de Highlander.

Toyota breidt het SUV-portfolio verder uit. Onderaan komt binnenkort de Yaris Cross postvatten, aan de bovenkant van het gamma komt deze Highlander te staan. Deze SUV draait al sinds 2000 mee, maar deze vierde generatie is de eerste die ook in West-Europa aangeboden wordt. Wat moet je nog weten?

• Altijd zevenzitter
• Maximaal koffervolume van 1.909 liter
• Enkel als hybride met AWD-i
• Syteemvermogen van 248 pk
• CO2-uitstoot van 146 gram
• Bouwt op GA-K-architectuur
• Digitale achteruitkijkspiegel

De concurrentie:

In de eerste plaats de Hyundai Santa Fe en de Kia Sorento, al wil de Toyota Highlander zich net zo graag meten met de plug-inhybride Volvo XC90.

Testomstandigheden:

Belgisch Brabant, zowel het Vlaamse als het Waalse gedeelte. Een beetje snelweg en een beetje veldweg, maar vooral veel binnendoor.

Specificaties testvoertuig:

• Kleur: Moon Dust
• Uitrustingsniveau: Premium Plus
• Bandenmaat: 235/55 R20

Is de Highlander eigenlijk een verlengde L-versie van de Toyota RAV4?

We verwachtten ons inderdaad aan een wat grotere koetswerkvariant van de RAV4, zoals de Nissan X-Trail eigenlijk een wat langere Qashqai is en de Allspace een wat ruimere Volkswagen Tiguan is. Maar dat blijkt een verkeerde aanname. Wanneer we de Highlander voor het eerst in de koplampen kijken, zien we een compleet andere auto. Deze SUV kan niet verstoppen dat hij een Toyota is, want de genetische verwantschap met de overige modellen van de Japanse constructeur is overduidelijk. De vormtaal is wat zachter dan op de compactere modellen, toch maakt zijn verschijning indruk.

Die présence heeft veel te maken met zijn formaat: met een hoogte van bijna 1,80 en een lengte van zowat 5 meter laat de Highlander zich niet in een hoekje drummen. Deze Toyota is 35 centimeter langer dan de RAV4 waarmee hij het modulaire GA-K-platform deelt. En die extra centimeters worden goed benut, want Toyota biedt deze SUV enkel als zevenzitter aan. De middelste zetelrij kan je 18 centimeter naar voren verschuiven, zodat de toegang tot de achterste zitplaatsen geen turnoefeningen vraagt.

Daar is er net voldoende plaats om twee volwassenen te huisvesten, toch blijft het te krap en te benepen om echt comfortabel te zijn. Opvallend: zelfs als zevenzitter blijft er nog wat koffervolume over, met minimum 268 liter onder de hoedeplank. Als vijfzitter heb je minstens 579 liter tot je beschikking, met volledig neerklapte stoelen slikt de Highlander zelfs tot 1.909 liter aan bagage.

Het dashboard van de Toyota Highander oogt ook helemaal anders…

Het interieur oogt als de wachtzaal van de betere dokterspraktijk; franjeloos maar degelijk en strak maar ongeïnspireerd. De materiaalkeuze is niet overal hoogstaand, maar de algemene kwaliteitsindruk overtuigt moeiteloos. Toyota voorziet een heleboel opbergruimtes, de Highlander grosiert immers in de slimme vakken voor tablets, drinkflessen en andere familiespullen. De meereizende jeugd hoeft zich geen zorgen te maken over een lege smartphone, middels de aanwezigheid van allerlei oplaadpoorten anticipeert deze SUV op interfamiliaal geweld.

Het instrumentarium houdt het bij analoge tellers die knap vormgegeven zijn, al hebben we onderweg vooral naar de uitgebreide head-updisplay en het gigantische multimediadisplay gekeken. De infotainmentmodule krijgt een aanraakscherm met split-screenfunctionaliteiten. De Highlander komt met zowat alle luxe-, alle comfort- en alle veiligheidstoepassingen die je vandaag de dag kan verzinnen, met een speciale vermelding voor de binnenspiegel. Die beschikt immers over een digitale breedbeeldstand die visuele hindernissen zoals hoofdsteunen, C-stijlen en inzittenden elimineert.

Welke aandrijving gebruikt de Toyota Highlander Hybrid?

De Highlander vertrouwt op een hybride krachtbron van de vierde generatie, waarbij een atmosferische 2,5 liter-benzinemotor de hulp krijgt van wat elektrokracht. De viercilinder draait volgens de Atkinson-cyclus, het systeemvermogen bedraagt 244 pk en de twee elektromotoren tanken stroom via een onder de tweede zitij verscholen batterijen van het type nikkel-methaalhydride. Wie echt wil, snelt in 8,3 seconden van 0 naar 100 km/u, de topsnelheid wordt elektronisch beperkt tot 180 km/u. Belangrijker is het gemiddelde normverbruik en de CO2-uitstoot, die respectievelijk 6,6 liter per 100 kilometer en 146 gram per kilometer bedragen.

Dat is een stuk hoger dan wat de plug-inhybride concurrentie kan voorleggen, inderdaad. Maar er zit minder rek op de cijfers van de Highlander, omdat de uitstoot enkel afhankelijk is van je eigen rijgedrag. En niet van de oplaadroutine. Bovendien blijkt die hybride aandrijflijn echt zuinig te zijn, want tijdens onze testrit bleven we steken op gemiddeld 6,7 liter. Verwacht niet dat je puur elektrisch van hot naar her kan zoemen, want ondanks de aanwezigheid van een specifieke EV-modus rijdt de Toyota het niet veel verder dan een paar honderd meter vooraleer de benzinemotor een handje komt toesteken.

Die twee elektromotoren worden gestuurd door het AWD-i, een intelligente vierwielaandrijving die de geëlektrificeerde achteras enkel inschakelt wanneer de gripomstandigheden daarom zouden vragen of wanneer er extra vermogen nodig is om een tussensprintje te plaatsen. Of om te trekken. In de Trail-stand sleurt de Highlander tot 2 ton voort. Verder kies je tussen de settings Eco, Normal en Sport, waarbij gespeeld wordt met de kalibratie van onder meer het gaspedaal, de remenergierecuperatie en het schakelgedrag van de versnellingsbak. Dat blijft de e-CVT: zijdezacht eens je op snelheid bent, maar knarsend als een roestige koffiemolen bij volgas. Het blijft een Toyota, natuurlijk…

Rijdt de Highlander als een Toyota?

Als een Amerikaanse Toyota. Je zit lekker hoog en je voelt de enorme massa, toch voelt de Highlander een stuk compacter aan dan hij eigenlijk is. We hebben nooit moeten mikken, zelfs niet wanneer we deze jongen over een smal veldwegeltje jaagden of wanneer we hem in een nauwe parkeerplaats wrongen. Je stuurt dit gevaarte zonder vrees over Vlaamse wegen. En dat is opmerkelijk voor een SUV die eigenlijk geconcipieerd werd voor de Amerikaanse highways.

Nu moedigt de Highlander je nooit aan om het varken uit te hangen, ondanks de goede stuurinrichting vloeken hoge bochtensnelheden en kwieke lastwissels met zijn zachte inborst. De ophanging, MacPhersons voor- en dubbele driehoeken achteraan, dient niet de rdynamiek maar het comfort. Oneffenheden worden zo efficiënt mogelijk onder de mat geveegd, vooral kleine oneffenheden strijkt het onderstel schijnbaar onopgemerkt vlak. Bij hogere snelheden gaat het koetswerk wel een beetje deinen en lijk je eerder te varen dan te rijden, gelukkig zonder dat de stabiliteit in het gedrang komt. En zo vreet je honderden kilometers alsof het er slechts enkele tientallen zijn.

Conclusie?

De Highlander is niet voor iedereen. Omdat niet iedereen bereid is om zoveel te betalen voor een Toyota en omdat niet iedereen vrede vindt in de gezapige manier van voortbewegen. Maar zoek je naast rust ook een heleboel ruimte en een eerlijke hybride, dan vormt deze SUV een interessant alternatief voor de PHEV’s van de Europese concurrentie.

Bron: Autowereld.be

Bron: Toyota