De Toyota Avensis is een belangrijke auto voor de Nederlandse markt. Het vorige model was een absolute lieveling van leaserijders en ook bij particulieren deed de Avensis het prima. Er rust dus een zware taak op de schouders van zijn opvolger.

De grote kracht van de vorige Avensis was dat de auto op veel vlakken keurige voldoendes scoorde. Een echte uitblinker was het nooit, maar het gemiddelde van alle eigenschappen leverde toch een prima auto op. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; dat is met de nieuwe Avensis niet anders. U moet deze Toyota zien als een bovengemiddeld rationele auto; echt warm zul je er niet snel van worden, maar als partner voor alledag is-ie erg geschikt.  Ten eerste is de grote Toyota, vooral in deze Wagonuitvoering, ontzettend praktisch. Hij heeft een enorme bagageruimte en slaat als pakezel geen modderfiguur. Het laadruim is ook nog eens praktisch van vorm, waardoor je tijdens het laden van grote spullen weinig rekening hoeft te houden met uitstekende delen. Bovendien gooi je de achterbank zonder veel gehannes plat en is er geen tildrempel. Ook op het gebied van passagiersruimte scoort de Avensis goed. De vrijheid op de achterbank is heel redelijk en de instap is door de lange portieren probleemloos. Ook voorin is er weinig reden tot klagen, al neemt het rolscherm van het glazen dak wel enige hoofdruimte in beslag. De zitpositie is heel redelijk in te stellen dankzij het in hoogte en diepte verstelbare stuur. Jammer is wel dat Toyota nog steeds geen traploze verstelling van de rugleuning monteert.

 

Veel compromissen

Toyota lijkt met de Avensis zoveel mogelijk mensen te vriend te willen houden. Dat merk je aan het rijden. De auto laat zich indirect en zonder veel gevoel van richting veranderen, waarbij de bekrachtiging een keurige middenweg bewandelt. Niet overdreven licht en niet te zwaar; dit is een compromis waar veel automobilisten zich waarschijnlijk prima in kunnen vinden. De Avensis gedraagt zich op hogere snelheden rustig; je hoeft niet veel te corrigeren om op je baan te blijven. Dat zorgt voor comfort onderweg. Ook de vering en demping doen haast onopvallend hun werk. De techneuten hebben een prima compromis kunnen vinden. Veel bestuurders vinden dit waarschijnlijk een fijne afstelling, maar wij vinden de Avensis erg afstandelijk. Al met al lukt het de Toyota niet om een glimlach op ons gezicht te toveren. De Avensis is als een vriendin die keurig elke avond de afwas doet; zo’n type waarmee je een stabiele relatie opbouwt, maar met wie het zelden verrassend of spannend wordt. Onder de motorkap heeft de Toyota een turboloze 1,8-liter. Qua vermogen komt die met 147 pk heel aardig mee, maar met z’n trekkracht van 180 Nm schiet de viercilinder ondanks de variabele kleptiming tekort. Dat merk je vooral bij lage toeren, waar de VVT-i een wat nukkig karakter toont. Ook opvallend is de trage gaspedaalrespons. Pleister op de wonde is de feilloze, lichte bediening van de transmissie. De standaarduitrusting is een sterk punt. De 1.8 Panoramic heeft een glazen panoramadak,  privacyglas en 17-inchlichtmetaal. Vanbinnen zien we iets luxere materialen dan in de goedkopere versies, terwijl de bagageruimte is voorzien van rails en verankeringspunten. Daarnaast heb je gescheiden klimaatregeling, een knieairbag en een audiosysteem met cd-wisselaar en Bluetooth.