Toyota viert in het thuisland de vijftigste verjaardag van de HiAce met een speciale editie van de huidige generatie.

In Europa wordt de modelnaam HiAce al enige jaren niet meer toegepast. Onze laatste HiAce verdween in 2012 van de markt en werd opgevolgd door de ProAce. In onder andere thuisland Japan, maar ook in een land als Australië, staat de HiAce nog altijd op de bestellijsten. Van de huidige, in 2004 gepresenteerde generatie (H200) is in Japan een speciale 50th Anniversary Edition gepresenteerd. Daarbij speelt Toyota een beetje vals, aangezien de eerste HiAce al in 1967 op de markt verscheen.

De huidige generatie HiAce is een in elk opzicht hoekig vormgegeven bus, waarvan zowel een personen- als een bestelversie leverbaar is. De 50th Anniversary Edition van de HiAce is alleen in Japan leverbaar en is leverbaar met een 2,8-liter viercilinder benzinemotor die 150 pk levert én met een 2,7-liter dieselmotor die het tot 158 pk schopt. Tevens is de auto met vierwielaandrijving te krijgen. De speciale uitvoering heeft een grille met donkere inzetstukken, speciale badges, mistlampen, met kunstleer beklede stoelen met dubbele stiksels en – jawel – speciale wieldoppen.

HiAce in Europa

In 1967 presenteerde Toyota de eerste generatie HiAce, een 4,3 meter lange besteller die niet alleen als busje, maar ook als pick-up werd geleverd. De personenversie van de dichte HiAce bood plaats aan acht inzittenden. De krachtbron, in alle gevallen een viercilinder benzinemotor met een inhoud variërend van 1,4 tot 1,8 liter, lag midden onder de voorstoelen. Begin 1977 schrapte Toyota de oer-HiAce uit het leveringsgamma. Exemplaren zijn tegenwoordig nog maar moeilijk te vinden.

Ook de in 1977 gepresenteerde tweede generatie van de HiAce wist zijn weg naar Europa te vinden. Opnieuw leverde Toyota het model in diverse carrosserievormen, waaronder weer een pick-up (met zowel twee- als vier portieren) en een dichte variant. Waar de reguliere pick-up een wielbasis van 2,29 meter had, bevond zich tussen de wielen van de langste uitvoering een afstand van 2,84 meter. De grootste HiAce rekte zich overigens uit over een afstand van bijna vijf meter. Toyota leverde zelfs personenversies die tot vijftien personen konden vervoeren. Omdat de HiAce fors groeide ten opzichte van zijn voorganger lanceerde Toyota weer een fors kleinere LiteAce.

Generatie drie kwam eind 1982 om de hoek kijken. Als kind van de jaren tachtig droeg de HiAce een zeer hoekig vormgegeven koets. Verrassing: ook deze HiAce werd weer geleverd als pick-up, al was die auto technisch behoorlijk van de reguliere busjes losgeweekt. Hoewel deze generatie HiAce omstreeks 1989 van de Europese markt verdween, hielden de pick-upversies het elders in de wereld nog tot het midden van de jaren negentig vol.

 

Tussen 1989 en 1995 liep de Europese HiAce-lijn min of meer synchroon met de Japanse. De HiAce die in 1998 werd gepresenteerd, was met zijn rondere koets helemaal klaar voor de jaren negentig. In 1995 werd de HiAce voor de Europese markt vervangen door een bus die zijn genen deelde met de Japanse Granvia. In Japan hield de in 1989 gepresenteerde HiAce het nog tot 2004 vol, waarna hij werd vervangen door de generatie waarvan we eerder in dit artikel de 50th Anniversary Edition omschreven. Die vijfde generatie HiAce is nooit naar Nederland gekomen. De in 1995 gepresenteerde bus die wij in Europa als HiAce kennen, werd in 2006 gefacelift en kreeg naast een volledig nieuw interieur een aangepaste voorzijde die zich kenmerkte door zijn fors grotere koplampen. In 2013 kwam de Toyota ProAce om de hoek kijken, een auto waarvoor Toyota aanklopte bij de PSA Groupe.

Bron: https://www.autoweek.nl